ämin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ämin

[ä:mi:n] Aýat-töwiriň, okalan namazyň kabul bolmagyny, ýagşy dilegiň amala aşmagyny isläp aýdylýar. Ämin diýenler didar görsün (“Kitaby dedem Gorkut”). Umyt-arzuwlaryňa perişdeler ämin diýsin, işiňi Alla oňarsyn! (“Watan”).

Son arananlar:

• şipşak,
• cesaretli,
• cebe,
• Qozon,
• balıqtutan,
• aggrieve,
• keyfiyyətli,
• öýkeläbermek,
• ışıldamak,
• koramal,
• Silgi,
• küydürge,
• potla,
• yükləmə,
• ykmak,
• şılğan,
• silmek,
• bolmağan,
• gürelme,
• kızılyara,
• kapga,
• ämin