artikulyasiya

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

artikulyasiya

[lat.] dilç. Müəyyən səsi tələffüz etmək üçün dodaqların, dilin, damarın, səs tellərinin gördüyü iş; məxrəc.

Son arananlar:

• gop,
• kağızı,
• Horoz,
• Kaplıca,
• bılaacax,
• zelelkeş,
• ısı,
• alcay,
• Atmaca,
• payga,
• xıxırma,
• ılgamak,
• tañşı,
• tañlaşmak,
• senelik,
• strikebreaker,
• ırıt-,
• Erke,
• Hush,
• çüri,
• müstəsna,
• artikulyasiya