artikulyasiya

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

artikulyasiya

[lat.] dilç. Müəyyən səsi tələffüz etmək üçün dodaqların, dilin, damarın, səs tellərinin gördüyü iş; məxrəc.

Son arananlar:

• intonatsion,
• Astagəl,
• təklik,
• quvur,
• udukluk,
• Gaye,
• cumuru,
• otuu,
• ýygylyk,
• irgalmoq,
• göyərmiş,
• adjunct,
• bondage,
• mimik,
• aidiyyət,
• apart,
• heves,
• yazuklamak,
• gökkuşağı,
• karışma,
• işteşlik,
• artikulyasiya