arkış

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

arkış

kervan; yurdundan uzak dü;mü; olan birine gönderilen kimse, elçi, haberci, mektup·I,97

büyü, afsun·I, 249 bkz> arwaş, arwış

Son arananlar:

• tompuldatmak,
• paçal,
• ty,
• testosterone,
• emnelikten,
• mashhur,
• çavalye,
• logika,
• avramoq,
• çalasyn,
• cazga,
• duzak,
• KAVUF,
• sögetlik,
• xasta,
• tazarmak,
• açıl,
• aylancak,
• temsilci,
• ayğak,
• uğrula,
• arkış