arkav
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
arkav
1.Kiriş, mertek, 2. Kumaşın uzamına konulan iplikleri. Üynü ~u: evin kirişi, köpürnü ~u: köprünün kirişi, köpürnü ~ları çıkırdaydıla: köprünün kirişleri çatırdıyor, kumaçnı ~u: kumaşın uzunlamasına konulan ipliklerinin oluşturduğu kısım. ~suz üy bolmaz: kirişsiz ev olmaz (as).