arkalatmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arkalatmak

sırtlatmak, sırtına aldırmak, arkasına yükletmek.

Son arananlar:

• süngüleşmek,
• Hech,
• ORDO,
• xosh,
• goşma,
• hurdacı,
• depiction,
• botamiz,
• occur,
• bibaha,
• gl,
• yeniyetmə,
• notch,
• sözlemek,
• bildiriv,
• devour,
• şarh,
• tredyunionizm,
• tanrıçı,
• simya,
• citilemek,
• arkalatmak