arbaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arbaçı

arabacı, araba sürücüsü.

Son arananlar:

• yelləncək,
• protein,
• Halayık,
• karapa,
• aytılğan,
• Emne,
• yunçırmak,
• öteng,
• melodik,
• bıdı,
• yata,
• ashor,
• dudaksıl,
• aýlanmak,
• pipik,
• düýt,
• allay,
• itindi,
• layer,
• bık,
• duydurmaq,
• arbaçı