arbaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arbaçı

arabacı, araba sürücüsü.

Son arananlar:

• aşırılmak,
• sarımtıl,
• xafalashmoq,
• myhlama,
• qatim,
• cehalet,
• behaviour,
• oran,
• derlek,
• Vefa,
• poetry,
• çeken,
• arbañ,
• Mavzer,
• bankrot,
• çartarap,
• unamak,
• beneficial,
• Uçun,
• So'r,
• moğolca,
• arbaçı