arakıçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arakıçı

rakıcı. ~ üynü konağı kurumaz: rakıcı evin misafiri eksilmez.

Son arananlar:

• baysal,
• eloba,
• kahretmek,
• kengri,
• bezemek,
• kar,
• scholar,
• efkarıumumiye,
• nafis,
• danqır,
• tuma,
• SAĞLAM,
• set,
• antithesis,
• ləvənd,
• yitmoq,
• özlem,
• Yalnızca,
• tirkiş,
• gənzlik,
• goýum,
• arakıçı