apçımak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
apçımak
yıkılmak, sarsılmak, kuvvetten düşmek, perişan olmak, (işi) ters gitmek, zarar görmek. Bıyıl, buz urğan sebebli elçile apçığandıla: bu sene, dolu vurması sebebiyle köylüler zarar gördüler, atası ölgenli Soslan apçığandı: babası öleli beri Soslan sarsıldı, Kasbot avrup, orunña tüşüb, apçıb turadı: Kasbot hastalanıp, yatağa düşerek güçsüz hale geldi, cılnı aman ketgeni barıbıznı da apçıttı: yılın kötü (kurak) gidişi hepimizi de sarstı.