annâ

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

annâ

anne, annecik. ~ aç boldum: anne, acıktım, ~ ölmesin!: anneciğim ölmesin!.

Son arananlar:

• acımsov,
• çuru,
• pound,,
• Kongil,
• bayramqabağı,
• uksus,
• uğaylav,
• fazotron,
• cerit,
• öýme,
• ishchan,
• obsequious,
• KƏVAKİB,
• eshkak,
• abolition,
• Seyyare,
• aşık,
• yurdlama,
• şamandıra,
• kırkınçı,
• şan,
• annâ