annâ

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

annâ

anne, annecik. ~ aç boldum: anne, acıktım, ~ ölmesin!: anneciğim ölmesin!.

Son arananlar:

• pinti,
• qarın,
• balıkçıl,
• turguy,
• baqaj,
• həya,
• dözüm,
• sızık,
• Xariqüladə,
• irade,
• teprenmek,
• atalm,
• zühur,
• tuwuz,
• discriminate,
• estakada,
• eniklemek,
• tuglamak,
• burulğan,
• kağızpərəst,
• Bükmek,
• annâ