amalçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

amalçı

becerili, usta, eli yakışan, yoktan çare bulan. ~ adam: becerili adam.

Son arananlar:

• ırğı,
• satarman,
• çimen,
• kalındıluu,
• Ninni,
• kuramak,
• barturmak,
• muyan,
• əyləşdirmə,
• face,
• dud,
• TOIFA,
• täsip,
• frighten,
• babism,
• unload,
• Adalet,
• bahym,
• owunjak,
• rəndə,
• gozallik,
• amalçı