amalçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

amalçı

becerili, usta, eli yakışan, yoktan çare bulan. ~ adam: becerili adam.

Son arananlar:

• erinçil,
• Dolanacaq,
• gerü,
• herbiy,
• uchar,
• sanctuary,
• Dam,
• bilhassa,
• cartıakıl,
• ütük,
• kaňkama,
• koñ,
• harifona,
• noo,
• otran,
• shtangentsirkul,
• halallaşmak,
• vəsl,
• hüsnxət,
• ishare,
• melin,
• amalçı