amalçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

amalçı

becerili, usta, eli yakışan, yoktan çare bulan. ~ adam: becerili adam.

Son arananlar:

• sıltav,
• yatab,
• gastrol,
• aýylganç,
• Qayğı,
• AVİAMODELİZM,
• sopun,
• jam,
• ıyık,
• dək,
• physic,
• Hareketlenmek,
• lacivərdlik,
• beva,
• ll,
• biçik,
• qüvvə,
• torsartmak,
• abdal,
• tebiş,
• Mahzun,
• amalçı