aleñgir

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

aleñgir

1. tahribat, yıkma, aleñgir sal- : yağma etmek; coloy bahadirin kılıcının adıdır; mütkiş kılıç; aleñgirdi asındı aleñgir kılıcını kuşandı.

Son arananlar:

• bezdirgiç,
• isit,
• koz,
• Peri,
• binbaşı,
• distrofik,
• tiliş,
• substitute,
• called,
• oç,
• kinlikinli,
• pamukçuluk,
• Zemheri,
• sazaqlı,
• sema,
• Bayakta,
• topor,
• synodic,
• direliş,
• estetika,
• Küskü,
• aleñgir