alda
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
alda
I, a. allah; ilah.
II, alda kanday: nasıl olduğu belli değil; bir..; alda kaydan 1)bilmem nereden; 2) uzaklardan; alda emne: bilmem ne; alda kim: bilmem kim; alda kança köp: çok fazla.
III, alda sen ayye! : vay, sen ne budalalık yaptın! ; vay ne fena yaptın!
IV, bk. al I
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
alda-
V, aldatmak, dolandırmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
alda
önde, ileride, âtide, istikbalde. ~ kelgen: önde gelen, ilk gelen, ~ barmak: önde gitmek, ~ bolmak: önde olmak, ~ barğan adam: önde giden adam, ol senden ~ kelgendi: o senden önce geldi, mından ~: bundan önce.