alaç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaç

[ala:ç], at. 1. Bir zady, işi amala aşyrmakda, ýerine ýetirmekde çykalga, çäre. Agsagyň elinden alsaň agajyn, Ýaman derde düşer, tapmaz alajyn (Magtymguly). 2. Ýagdaý, mümkinçilik. Bize onuň aýdylanlary bilen razylaşmakdan başga alaç galmady (T. Gurbanow).

Son arananlar:

• günəşum,
• mabuda,
• Partnyor,
• menşe,
• ye,
• Beraber,
• birek,
• güneşleýiş,
• tutturmaq,
• sayala,
• cerleniv,
• sildemek,
• mağrur,
• Danlaq,
• seciye,
• ənin,
• somiy,
• tilge,
• murder,
• withstand,
• pərvanə,
• alaç