alapa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alapa

at, gepl.d. 1. Azyk. Bular duluna bir bogdak un taşlap bilse, "maşgalamyň ýyllyk iýjek alapasyny aldym" diýip, arkaýynlaşýan adamlardy (A. Gowşudow). 2. Ýoň edilip alynýan zat, almalymyş diýip alynýan zat. Ah-ow, muny ýöne alapamyka diýip alyp ýatyrsyňyz-la.

Son arananlar:

• ıylık,
• tembur,
• kenar,
• Yontmak,
• bo'ji,
• oxiri,
• teter,
• watt,
• bademcik,
• majhul,
• dantel,
• nakış,
• Hastalanmak,
• axarbaxarlı,
• zaňňar,
• hassle,
• geoid,
• mut,
• hosh,
• suet,
• crocodile,
• alapa