turklehceleri.org

alaman

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

alaman

is. məh. köhn. Çapqın, soyğun, talan.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

alaman

1. intizamsız saldırış, akın; alaman koy- (dağınık bir halde, teşkilatsız bir tarzda) hücuma geçmek; 2. kalabalık (halk yığını); calpı alaman: yığın halinde; 3. baş alaman (yahut düpedüz alaman) : inhilal, intizamsızlık, kargaşalık (chaos), anarşi; baş alaman bol- : şaşalamak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaman

at, taryh. Olja, ýesir almak, maksady bilen edilýän çozuş, talaň. Galanlary bolsa ýow güni, alaman güni ýygnanýarlar (“Görogly”). Alamana – ýaby, ýaryşa – eşek, Toýa münüp gitmek sygra ýaraşmaz (Zelili).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alaman

1. Alacağım deyip durma. Anı katın ~ıtohtamaydı: onun evleneceğim deyip durması bitmiyor. 2. Alman.


Son arananlar: