eki
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
eki
iki; sözün ekî kılbayt: iki türlü söz söylemez; sözünün eridir; eki-ekiden: ikişer-ikişer;ekinin biri: 1) ikisinden biri, 2) en iyisi, ileri gelen; eki bolboysuñ yahut düynödö eki bolboysuñ: dünyada iyilik görmeyeceksin.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eki
iki. ~ atlam arlakğa: iki adım öteye, eki nöger: iki arkadaş, ~ ara: iki (şeyin) arası, ~ aradağı: iki şeyin arasındaki, ~si da aşhı: ikisi de iyi, ~ aylanıp: iki kez, ~ zat: iki şey, bir-eki colda: bir iki defa, →den birge: çok yakın, ~den birge cuvuk: çok yakın akraba, altını ~ge böl: altıyı ikiye böl ~ ayak: iki ayak, ~ ayak kişen: iki ayağa vurulan köstek. ~ at tabanlaşsa arada eşek ölür: iki at tepişirse arada eşek ölür (as), ~ kuş tüyüşse sadakçığa tük tüşer: iki kuş döğüşürse okçuya tüy düşer (as), ~ maka bir kölge sıyınmaz: iki kurbağa bir göle sığmaz (as).