aksakal
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
aksakal
с. аксакал, хөрмәтле вә белдекле олпат карт
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
aksakal
I, ak sakallı, elin ulusu, en yaşlısı, kabiyle başı (kabiyle içinde en yaşlı kimse)
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
aksakal
1. Ak sakallı. 2. Tırpanla ot biçen işçilere yorgunluklarını unutturmak için çeşitli kılıklara girerek nükteli oyunlar çıkaran adam, maskara. ~nı kiyiz kamçisi: aksakalın keçe kırbacı (d), ~nı kaç kapçığı: aksakalın güz dağarcığı, ~nı atlısı: aksakalın atlısı, aksakalın habercisi.