akcal

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akcal

(akçal) beyaz, kır (at rengi).

Son arananlar:

• keslenchük,
• simiclik,
• namərd,
• qablamaq,
• BİZ,
• saracen,
• Kömör,
• balet,
• Qut,
• Genç,
• rapira,
• çıtlak,
• Roya,
• ayinə,
• bitiklik,
• qanor,
• israf,
• igilik,
• xata,
• şad,
• grail,
• akcal