akcal

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akcal

(akçal) beyaz, kır (at rengi).

Son arananlar:

• bear,
• tike,
• çevikleşmek,
• taraş,
• Losos,
• vermə,
• murun,
• pusat,
• revolt,
• murdar,
• yutuk,
• alarmak,
• makiyon,
• zighir,
• Hüdhüd,
• reaksiyon,
• üñüs,
• baýnamak,
• aytmak,
• tediye,
• Hayat,
• akcal