ahtiyar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahtiyar

(az kullanılır)keçe, aba.

Son arananlar:

• Kanuni,
• yoki,
• YOKİ,
• Öğreti,
• qayt-,
• guts,
• nurse,
• asabiyet,
• crocus,
• ZOR,
• tutrug,
• unta,
• zim,
• şoför,
• üsön,
• səhih,
• ON,
• komendor,
• cabdık,
• qoyim,
• kosmetik,
• ahtiyar