adıklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

adıklı

bk. Adıge.

Son arananlar:

• podnos,
• tuldan,
• hərləmə,
• Katiblik,
• tsirkul,
• qurqur,
• mançıra,
• kurnaz,
• Müşteri,
• cönü,
• ornimaq,
• eşük,
• şəri,
• adaptation,
• kuzeydoğu,
• xotkar,
• Küsmek,
• andyz,
• iltemek,
• kvartal,
• vineyard,
• adıklı