adıklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

adıklı

bk. Adıge.

Son arananlar:

• sever,
• Gurbat,
• tapynmak,
• parlamenter,
• ob'ekt,
• Kahverengi,
• xasis,
• şəfiq,
• keldiketti,
• apazlamak,
• bucket,
• bilikli,
• süyüli,
• değerbilir,
• almaşıv,
• ushshaq,
• boş,
• içkiç,
• baraçı,
• keñis,
• ekseriyet,
• adıklı