adıklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

adıklı

bk. Adıge.

Son arananlar:

• çolaşmak,
• Ətək-ətək,
• olçoy,
• gaýa,
• morkon,
• büdik,
• tale,
• Bamisoli,
• qalaylamaq,
• circumfluous,
• ögeydoğmalıq,
• irbis,
• galdaw,
• uyku,
• Kürk,
• zino,
• Ovsin,
• fanatizm,
• jonlanmoq,
• mikrobik,
• travers,
• adıklı