acarça
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
acarça
acarca.
Son arananlar:
- chink,
- gömeý,
- nazdık,
- meyl,
- pavyon,
- ayıv,
- kurtbavur,
- buçhak,
- chingling,
- zak,
- İçek,
- aykır,
- vasistas,
- sham,
- gerek,
- gasma,
- kimxap,
- aykın,
- qorum,
- Öbek,
- populace,
- acarça