abid
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
abid
is. [ər.] din. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətlə keçirən adam. Hiç abid anmadı ləlin ki, gözdən qan töküb; Səcdədən durduqca təğyiri-müsəlla etmədi. Füzuli. Məscidləri ver zahidə, qoy xanəgahı abidə; Gəl sən, Nəbati, məskən et meyxanəni, meyxanəni. Nəbati. [Oruc:] ..Bir abid peyda olub, bunun ismi-şərifi Şeyx Nəsrulladır. C.Məmmədquluzadə.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
abid
zahid
{zahit}
Son arananlar:
- Müteşekkir,
- yalqawlanmaq,
- qirgin,
- bagırsamak,
- asanlıq,
- rəmzi,
- rondo,
- Masxara,
- SUK,
- Ezen,
- waft,
- reklamasiya,
- üfüqi,
- biçerdöver,
- inayet,
- tələmtələsik,
- bereki,
- Alaň,
- Barmak,
- garip,
- ilqar,
- abid