abacırık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abacırık

örtüsü açılmış, biçilmiş, çıplak. ~ cer: çıplak yer.

Son arananlar:

• Allı,
• godak,
• ������n������,
• gabaş,
• çox-çox,
• Ötör,
• uruşçaak,
• dıbış,
• atasagun,
• ösen,
• tamliq,
• erlik,
• Bıllay,
• çabaagan,
• nusxa,
• analogue,
• gazawy,
• ötüşmək,
• mandacı,
• ýoda,
• çuu,
• abacırık