Yıkım

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

yıkım

и. 1) бәла-каза, каза; катастрофа; 2) банкротлык, бөлү; яфрак астына керү

Son arananlar:

• çirkeş,
• ovlaq,
• küyümchan,
• teyek,
• ayrimchiliq,
• kayramak,
• UY,
• darğalıq,
• okıya,
• abat,
• fenni,
• tayyorgar,
• aňtamak,
• Gayet,
• Yürük,
• kamçı,
• cəsarət,
• aşkara,
• koop,
• uşta,
• xorijiy,
• Yıkım