Yumuşçu
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
yumuşçu
1. Eleman
Son arananlar:
- süörgü,
- katala,
- Bak,
- soon,
- former,
- tezaklamoq,
- yalak,
- dowul,
- çoxdankı,
- künös,
- séngayan,
- nizamintizam,
- ceke,
- müəyyənləşmək,
- radiotelefon,
- kuyruk,
- o'sma,
- Ruh,
- Yufka,
- Mövsümi,
- cazaker,
- Yumuşçu