Yumuşçu
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
yumuşçu
1. Eleman
Son arananlar:
- paliz,
- koshin,
- ayazımaq,
- aba,
- yavınc,
- baymak,
- eşük,
- yalpi,
- qalama,
- konsül,
- süy,
- elam,
- hoşgöwün,
- alıcı,
- uloo,
- Yargı,
- batkın,
- timek,
- muhalefet,
- öp,
- ösümdük,
- Yumuşçu