Yarlıg

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yarlıg

emir, hakanın mektubu, fermanı, buyruğu·I, 87;III, 42

fakir, yoksul, acınan, yarlıganmış.I, 93;III, 42

Son arananlar:

• külergen,
• Cuma,
• İxtisas,
• regal,
• ahəng,
• rohiy,
• ilhomchi,
• tındırmak,
• zəli,
• enfranchise,
• set,
• çırpma,
• bulaşmaq,
• nəğməkar,
• elhuvur,
• qawlanmaq,
• tayacıq,
• bahasyz,
• oshalamoq,
• gönençlik,
• Öndürijilikli,
• Yarlıg