Yarlıg

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yarlıg

emir, hakanın mektubu, fermanı, buyruğu·I, 87;III, 42

fakir, yoksul, acınan, yarlıganmış.I, 93;III, 42

Son arananlar:

• udmak,
• Kezen,
• Lisan,
• keslenchük,
• örtmek,
• kemel,
• dobar,
• camə,
• eskartmoq,
• chandiq,
• mahcup,
• fill,
• highest,
• dilber,
• ixtiolog,
• Elig,
• Alıv,
• Gaňyrmak,
• kashta,
• vızıltı,
• dargalyk,
• Yarlıg