tındırmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tındırmak
yapmak, yerine getirmek, becermek; öldürmek, bitirmek, tüketmek. Ol cumuşun tındırğandı: o görevini yerine getirdi, işimi tındırıp kaytayım: işimi yapıp döneyim, borçumu bolcalına tındırdım: borcumu gününde ödedim, atañ aythannı tındırdıñmı: babanın dediğini yaptınmı, ol bu işni tındıralmadı: o bu işi beceremedi; otunubuznu tındırdık: odunumuzu tükettik