Tuv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tuv!
1.Nida ifadesi, tuu! Tuv dep tükürdü: tuu, diye tükürdü. ~ nalat: tuh sana, tuh mel’un, ~ ciyirgenşli: tuu, rezil herif, ~ deginci: tuu, deyinceye kadar; 2. Ham, sürülmemiş, bakir, el değmemiş (az kullanılır). ~ baytal: hergele kısrak, ~ sanla: ham uzuvlar.