Turmuş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turmuş

yaşayış, hayat (tarzı).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turmuş

hayat, yaşayış. Üy ~: ev hali, ev hayatı, ~ bolum: hayat durumu, yaşam tarzı, ~ cumuşla: yaşamla ilgili görevler.

Son arananlar:

• sazandar,
• maddeci,
• Zade,
• tayız,
• küreken,
• gurultulu,
• Zafer,
• gabsa,
• tüwenlesh,
• Zahr,
• Zaid,
• Ýygyrt-ýygyrt,
• Çalpak,
• taýgançak,
• Üzülüksüz,
• bihik,
• temirgen,
• Zalim,
• azar,
• Düyə,
• örgüç,
• Turmuş