Toru

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

toru

doru; arça toru; toru et: sertleşmiş, (kuvvetlenmiş) adale (olgun adamda); toru etke kel- yahut toru etke tol-: erkeklik çağına ermek. bedence kuvvetlenmek, çocukluktan çıkmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

toru

doru, at donu. ~ at: doru at, carık ~: açık doru, karavuz ~: kara doru.

Son arananlar:

• duksimon,
• Çingene,
• bagaj,
• salxım,
• Kalan,
• fıkıh,
• interpret,
• myssarmak,
• giver,
• kuçaktoo,
• tranzit,
• Vekâlet,
• otuzunçu,
• guda,
• emlak,
• synchronic,
• pishloq,
• kiralamak,
• savant,
• angiz,
• morta,
• Toru