Toru

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

toru

doru; arça toru; toru et: sertleşmiş, (kuvvetlenmiş) adale (olgun adamda); toru etke kel- yahut toru etke tol-: erkeklik çağına ermek. bedence kuvvetlenmek, çocukluktan çıkmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

toru

doru, at donu. ~ at: doru at, carık ~: açık doru, karavuz ~: kara doru.

Son arananlar:

• kütmek,
• otqazmoq,
• karımsınmak,
• tuppuş,
• thy,
• BİÇİN,
• Kirikmek,
• pishak,
• keltürmek,
• tupulmak,
• evitable,
• çamgarak,
• değinmek,
• sezgür,
• küyüş,
• eslamoq,
• golaklyk,
• ulug,
• ezmalanmoq,
• Qoca,
• turmushlamoq,
• Toru