Tekelev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tekelev

aşırma, yürütme, kendine maletme, zimmetine geçirme.

Son arananlar:

• kıskanmak,
• y,
• diba,
• saman,
• örküç,
• tənqidçi,
• kasadlıq,
• Türetici,
• gəm,
• Göçüşme,
• kösö-,
• zümre,
• AMAT,
• tuginmoq,
• ziriq,
• açı,
• şorgöz,
• xet,
• concealed,
• Pranga,
• Gahdan,
• Tekelev