Tebermek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tebermek

itmek itelemek. Arbanı asçık alğa teberigiz: arabayı azıcık öne itiniz, öşünü bıla teberirge küreşedi: göğsüyle itmeye çalışıyor, teberip içine kirgizdile: iteleyerk içeri soktular.

Son arananlar:

• kaviçki,
• tün,
• ürəyiyumşaq,
• Çatı,
• zyýa,
• Erde,
• bilig,
• küngey,
• Sürtük,
• Namoyish,
• pakgarçak,
• Tahmin,
• kıtar,
• çalın,
• parlaq,
• aynen,
• çolok,
• daýhan,
• sıhhatli,
• humid,
• SAKLAMAK,
• Tebermek