Sırıtmak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
sırıtmak
[Köken: Yerel] Ircaymak, Dırcaymak, Diş ırcaytmak, Ağız yırmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sırıtmak
ф. 1) ыржаю; мәкерле итеп көлү; 2) күч. бүселеп чыгу, бүлтәеп чыгу
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sırıtmak
Türkiye Türkçesi: sırıtmak
Azerbaycan Türkçesi: dişlärini ağardarag gülmäg
Başkurt Türkçesi: tiş ırjaytıv avıⱬ yırıv
Kazak Türkçesi: tırjıyuv
Kırgız Türkçesi: ırsayū
Özbek Türkçesi: tircäymàk
Tatar Türkçesi: tiş ırjaytu avız yıru
Türkmen Türkçesi: yırşarmak
Uygur Türkçesi: hingaymak çişlirini hiŋgaytmak
Rusça: skalit' zubı yazvitel'no smeyat's'a
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
sırıtmak
sık diktirmek·II, 304