Senek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

senek

1. sertleşmiş, kabalaşmış, kaba; senektey bolup katıp kalıptır: aşırı derecede sertleşmiştir; 2. kandan beslenemeyüp kurumuş olan, (uzuv hakk.) dumura uğramış, muattal; kolu senek: elleri dumura uğramış; 3. iki dişli yaba; 4. senek sözdör gram: 1) sonekler (ahenk kaidesine boyun iğmiyen yardımcı sözler); 2) iğilmiyen sözler.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

senek

diren. ayrı ~: annat, temir ~: demir diren, ~ avuz: direnle bir defada kaldırılabilecek ot destesi.

Son arananlar:

• avtomobil,
• ümüştamyş,
• kəndli,
• imrenmek,
• götürqoy,
• küşüldəmə,
• ıraakat,
• in,
• oronim,
• zvenovoy,
• kirt�,
• çörňeşik,
• ese,
• halihali,
• mavzoley,
• bayak,
• Müştaq,
• bıldıra,
• tapmaca,
• kiymek,
• cemele,
• Senek