Sanlı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

sanlı

с. хөрмәтле, ихтирам ителә торган

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

sanlı

I. sif. Sanı (1-ci mənada) olan; hörmətli.

II. (=sanılı) sif. Sayılmış, sayla olan. Sanlı pul durumsuz olar. (Ata. sözü).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sanlı

boylu poslu, fiziği düzgün, heybetli.

Son arananlar:

• kempir,
• substitution,
• semitologiya,
• möhkəmləşmə,
• alaf,
• bağcık,
• Kelmoq,
• Plastilin,
• Değrek,
• kechki,
• kaqor,
• kallavaram,
• yedek,
• commit,
• koldaçı,
• fugue,
• belediye,
• facies,
• qıyıq,
• gyzyklandyrmak,
• NİYAZ,
• Sanlı