Sada
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sada
и. аваз; тавыш
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
sada
[sa:da], syp. 1. Türkana, ýönekeý, hilegär däl, mekir däl. 2. Düşünmesi kyn däl, aňsat, ýeňil, düşnükli, aýdyň. Til bilmez bela duş etme, Sada dil bolsun türkana (Magtymguly). 3. Onçakly zynat, haýbat berilmedik, ýönekeý, dabaraly däl. Ony sada görnüşli bir garryja aýal menzile çenli ugratdy (A. Gowşudow). 4. Gurluşy, ýasalyşy, edilişi boýunça ýönekeý, çylşyrymly bolmadyk, tilsimsiz. Bu maşyn ýönekeý, sada maşyn däl, Beýlekiler ýaly ýörese-de ýol (A. Kekilow). 5. Örän ýüzleý, çuň däl, aňly- düşünjeli däl, dar, ýönekeý. Salaý ekäniň dünýä garaýşy sadady, çylşyrymly däldi (B. Seýtäkow).
‣ Sada habar (sada eýe, sada aýyrgyç) dil b. diňe bir sözden bolan habar (diňe bir sözden bolan sözlem agzasy).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
sada
a. Ses, yankı. Muzika sadaliri – Saz sesleri. Eks sada – Yankı.