buýsanç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

buýsanç

[buýsonç], at. Bir zada bolan guwanç, begenç, şatlyk duýgusy.

Son arananlar:

• Dublyaj,
• purser,
• Kulavuz,
• asfalasofilin,
• Aşnu,
• toos,
• Dudak,
• godir,
• temmeli,
• boyiche,
• haberci,
• nerse,
• tutulma,
• sole,
• Dug,
• movut,
• Serin,
• keserme,
• detractor,
• buloo,
• conciliation,
• buýsanç