Pälwan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

pälwan

[pä:lwa:n] I, at. 1. Göreş bilen meşgullanýan, göreş tutujy türgen. Göreş köpe çekdi, pälwanlar ýadady (Ç. Aşyrow). 2. göç.m. Güýçli, daýaw, batyr, edermen, zor. Pälwan syratly ýigidiň raýyny ýykmady (H. Garabaýew). 3. Oglana dakylýan at.


PÄLWAN [pä:lwa:n] II, at. Nawyň bogaldaklary dört tarapyndan berkidilýän urgan. Pälwanlar seslenýär, üýrýär it ýaly, Şemal güýjäp ugran wagty mazaly (Ş. Borjakow).

Son arananlar:

• təmərküz,
• tuval,
• put,
• ihtilaf,
• fid,
• tappi,
• birbir,
• betbext,
• qırxdırma,
• ALDAN,
• Grant,
• ağlama,
• kondalang,
• bittel,
• Tuğla,
• çəkilmə,
• darmadağın,
• biçki,
• Meşina,
• teril,
• kimicə,
• Pälwan