PEY
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
pey
is. [fars.] köhn.
1. İz, ləpir.
2. Ard, arxa.
3. Kətan kirişi.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
pey
I f. İz.
II ağ. bk. per. Pey tekiye – Tüy yastık.
III Damar.