Kısmar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kısmar

(gızmar) hasis, cimri, pinti.

Son arananlar:

• boylubuxunlu,
• ukum,
• kÄ°n,
• ıslık,
• burungidaydek,
• omruk,
• taştattır,
• ozduruv,
• surik,
• Tük,
• ahmyr,
• voj,
• insofsiz,
• doğurma,
• äňetmek,
• jiris,
• ORNAŞMAK,
• mığmığ,
• Ətək-ətək,
• çurat,
• istehsalat,
• Kısmar