Kıral

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıral

(kral) devlet, ülke, memleket. Tış ~la: dış ülkeler, yabancı devletler, ~ kulluk: devlet görevi, ~ kuruluş: devlet kuruluşu, bizni ~ıbız bizge erkinlik berirge unamaydı: bizim devletimiz bize özgürlük vermeyi kabul etmiyor, Sen ~ıñı kuşu ediñ-Uça ediñ tavlada (beyt): Sen ülkenin kuşu idin-Uçuyordun dağlarda, ~la arası: internasyonal, milletlerarası, ülkelerarası, ant ~ etmek: yemin billah etmek, yemin şart etmek. Ant ~ etip söleşdi: yemin şart edip söyledi.

Son arananlar:

• dissertation,
• zorlamak,
• Şoy,
• qeddiqamet,
• tapbatlatmak,
• korday,
• paytima,
• kapkak,
• heves,
• ıtarğa,
• meýne,
• refraction,
• proliferate,
• xomush,
• kəlam,
• dolanma,
• oqituvchi,
• qanqı,
• İstihlak,
• çıntı,
• peýker,
• Kıral