kəlam
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kəlam
is. [ər.] Söz. Söz kəlam bişirər ağız kürrədə; Dəyər öz başına – dəyənək olsa... M.Araz. // Hikmətamiz, nəsihətamiz söz (ifadə). Füzulinin kəlamı. Ataların kəlamı. – Müəllimin kəlamı; Al, saxla ehtiramı. M.Ə.Sabir. [Qoca:] Ellərə təsəlli verən bu kəlam Nizaminin kəlamıdır.. Ə.Məmmədxanlı. // Danışıq, söhbət. Əvvəl taam, sonra kəlam. (Ata. sözü).