KÜREMEK
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
küremek
kürelemek ф. көрәү
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
küremek
kürümek, küremek. Kar küreydile: karı kürüyorlar, bav ~: ahır küremek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
küremek
kaçmak·III, 263