Kezek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kezek

I, 1. sıra, nöbet; menin kezegim: benim sıram; kezektegi mildet: sıradaki vazife; kezekme-kezek: sıra ile; 2. zaman, an.


II, = = kezek.

Son arananlar:

• İblis,
• müəmma,
• mabeyn,
• kirşə,
• komendatura,
• biyron,
• özgürce,
• uçur,
• loyiq,
• ýagmak,
• ganare,
• yufkalanmak,
• bimaza,
• muhaqqaq,
• kalyan,
• dirillamoq,
• ağlamaq,
• caramak,
• Yashnamoq,
• çomaq,
• parıldamaq,
• Kezek