Kezek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kezek

I, 1. sıra, nöbet; menin kezegim: benim sıram; kezektegi mildet: sıradaki vazife; kezekme-kezek: sıra ile; 2. zaman, an.


II, = = kezek.

Son arananlar:

• guwanmak,
• toksun,
• sözden,
• evdovşanı,
• adalğa,
• ködöö,
• sancımak,
• tozatmak,
• hysyrdyly,
• timekeeper,
• ayışma,
• köklü,
• sıgıt,
• suffer,
• sırğak,
• séyde,
• kösöl,
• Kuyu,
• zuvalalamoq,
• qolansimoq,
• tugallama,
• Kezek