Kesel

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kesel

I, a. 1. hastalık; emine keseli bar? : hastalığı nedir? neden muztariptir? 2. hasta.


II: üzül-kesel bk. üzül II.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kesel

at. 1. Adam agzalarynda ýa-da haýwanda, ösümliklerde döreýän näsazlyk, dert. Öýken keseli bilen kesellän adam güýçli üsgürmäni çykarýar (“Türkmenistan”). 2. gepl. d. Keselli, näsag, syrkaw, nähoş. Ol kesel halyna näme üçin geldikä? (B. Seýtäkow).
 ‣Kesel bolmak bir zat ýoň bolmak, ýörelgä öwrülmek, nysak bolmak (şeýlebir halanmaýan täzelik hakynda). Soňky döwürde gelnalyja gidýän maşynlaryň sanyny köp etmek kesel bolupdyr.

Son arananlar:

• hirsli,
• Polvon,
• kergen,
• küshtünggür,
• ýasawul,
• culmination,
• mırıldamak,
• yönlük,
• pugta,
• incorporeal,
• o‘ynoq,
• kesilmeklik,
• işıq,
• türi,
• microscope,
• asteğmen,
• Galbiri,
• yölimek,
• partiyasız,
• quyruq,
• koptirma,
• Kesel