Keri
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
keri
Sonra, geri, nihayet.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
keri
I= = kerüü I.
II, geri; geri tarafa; geriye; kerisinçe: tersince, bilakis; keri ket- yahut keriget-: gerilemek; tedenni etmek, fakir düşmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
keri
geri, uzak, ırak. Katımdan ~ tur: yanımdan uzak dur, ~ urmak: geri çevirmek, reddetmek, ~ kıstav: gerisin geri kovma, uzaklara kovma, bizden ~ caşaydı: bizden uzak yaşıyor, ~ ketme: uzak gitme, aradan ~ tarthan küç (fiz.): merkezkaç kuvveti, İgilikni beri etsin-Amanlıknı ~ etsin (dua): iyiliği beri etsin kötülüğü geri etsin.