Keme

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keme

büyük sandal, gemi, vapur; aba kemesi: hava gemisi; keme bk. çayır.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keme

gemi, tekne. Cük ~: yük gemisi, ~le tohtavçu cer: gemilerin durduğu yer, liman, colovçu ~: yolcu gemisi, ~ tavuş: gemi sesi.

Son arananlar:

• tullanmak,
• keql,
• nere,
• böz,
• töleme,
• çöhrə,
• çok,
• trolleybus,
• köpmek,
• öşör,
• lavsan,
• ötürinmek,
• tükek,
• Tuvğan,
• chilchiroq,
• toplama,
• suggestion,
• control,
• toz,
• şinləmə,
• spontaneous,
• Keme