Kapçık
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
kapçık
1. Cüzdan
2. Cüzdan, Dağarcık, Kese
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kapçık
1. çuval; torba; 2.mec. karın, kursak; kapçığı çıkkan: büyük karınlı; kapçığı çığıptır: yemiş, göbek salmış.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kapçık
küçük tulum, küçükbaş hayvanların derilerinden elde edilen ve torba yerine kullanılan tulum. Nartüx ~: mısır tulumcuğu, mısır torbası, ~ soyuv: tulum yüzme, ~ın almak: tulumunu çıkarmak, söz ~: geveze, çalçene.