Kanlı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kanlı
с. канлы
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kanlı
kanlı, dertli, kinli, düşman, kan davalı. Taza ~ at: temiz kanlı at, safkan at, az ~: kanı eksik, anemik, kızıl ~ tişirıv: kırmızı yüzlü kadın, ~ cav: kanlı düşman, anı bıla ~ cav bolğanbız: onunla kanlı düşman olduk, ~ ölet: kanlı salgın, kanlı dizanteri, ~la: kandavalılar, biz ala bıla ~bız: biz onlarla kandavalıyız, anıçanı ceti ~m sınasın: onun gibisini yedi kanlım sınasın, ~mı ~sı meni şohum (d): düşmanımın düşmanı benim dostum.