aylanmalık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aylanmalık

bk. aylanma. Colnu ~ı köbdü: yolun dönemeci çoktur.

Son arananlar:

• Nima,
• Səhər-səhər,
• aynımak.,
• Pısırık,
• təktək,
• Zümre,
• Asker,
• vapor,
• Bak,
• erize,
• reef,
• Tirkemek,
• bekre,
• raqib,
• pomade,
• öksüz,
• kükedişmek,
• Öğürmek,
• öpkelev,
• wanderer,
• cilov,
• aylanmalık